't Schaap met de 5 poten

De ideale Kandidaat: Iedereen is op zoek naar letterlijk 't schaap met de 5 poten ...of zijn we met z'n allen vijf poten aan een schaap aan het zoeken???

Een voorbeeld: Onlangs heb ik persoonlijk een hele goede 40 jarige tekenaar gevonden en gesproken die kennis en ervaring heeft van het vak van tekenaar, kennis en kunde heeft van hetzelfde Cad pakket wat de klant gebruikt en in dezelfde stad woont. Alleen, hij komt uit een iets andere (technische)branche. Hij scoort dus 4 poten, maar de 5de mist hij...althans volgens de wensen van de klant...

Naast het gemis van de branche blijkt hij ook 40 jaar oud te zijn, de klant zegt letterlijk "Hij is te oud om 'ons' vak nog te gaan leren". 

Ik werd en word hier niet bepaald vrolijk van om eerlijk te zijn. Eigenlijk kan ik hier best heel boos om worden.

Ja, ik begrijp best dat mensen moeten matchen op basis van hard en soft skills. Ik begrijp ook best dat ervaring in dezelfde branche gewenst is.

Wat ik niet begrijp is dat we maar blijven zoeken naar de ideale kandidaat of in de ogen van de werkgever de schaap met de 5 poten. Of zoals onlangs iemand dat zo mooi noemde... we zijn op zoek naar 'schijnzekerheid'... Wat ik ook niet begrijp is dat leeftijd in de meeste gevallen een issue is. Wanneer zijn we te oud? Of te jong? Vanaf welke leeftijd mag je niet meer leren? Vanaf welke leeftijd ben je precies ervaren genoeg of juist te ervaren (waar ligt die grens)?
Zelf ben ik overtuigd dat we nooit oud genoeg zijn om te leren en dat leeftijd geen issue is.

Het zegt immers niks over bijvoorbeeld hun loyaliteit of productiviteit.

Tevens kun je bijvoorbeeld voor een Field Service Engineer beter een 45 jarige in dienst nemen die de kinderen bijna groot heeft, veel technische ervaring heeft en een bewuste en weloverwogen keuze voor de komende 20 jaar van zijn werkend bestaan wil maken, dan een 24 jarige die na 2 jaar niet meer willen reizen i.v.m. de thuissituatie of de nieuwe hobby of ...

Een 100% score is in de basis al een utopie, maar als werkgever moet je ook bij benadering niet eens dicht in de buurt van die 100% willen komen. Waarom?
Mensen die 100% voldoen willen zich ontwikkelen in bijvoorbeeld aanverwante werkzaamheden horizontaal en/of verticaal, maar daar zijn ze nu juist in de meeste gevallen niet voor aangetrokken.
Zij zullen niet lang blijven, want denk eens na... hoe lang is het echt leuk om alles al te kunnen? De ideale kandidaat zal dus oa. snel verveeld raken... de uitdaging snel gaan missen... niet geprikkeld worden.

We hebben het nu niet eens over de financiële kant van het verhaal. Ik ben wel eens benieuwd wat nu echt duurder is? Een jonge dure gast die voor 100% voldoet (ja, deze mensen zijn eigenlijk heel erg duur!) maar die maar gevoed en gepamperd moet blijven worden met seminars, hippe cursussen, etc. voor de uitdaging en die na 2/3 jaar weer gaat of een persoon van 55, 85%, goede basis (dus ook direct inzetbaar) en die 'hoopt' en zich volledig inzet om de komende 12 jaar heerlijk te blijven werken op dezelfde plek?

Nog een voorbeeld: een klant heb ik onlangs ook over dit onderwerp gesproken. Men was daar zoekende naar het schaap met de 5 poten... Al 6 jaar!!! Men gaf ruiterlijk toe: we hadden een junior in kunnen laten stromen, hem helemaal kunnen begeleiden en opleiden en dan hadden we meer geld verdiend / minder kosten gehad dan het maar blijven zoeken met z'n alle naar .... Juist!

Wat ik hiermee dus wil zeggen is dat de kennis en kunde bij werkgevers (HRM, recruiters, consultants, management, etc.) veel meer toegespitst moet worden op de kerncompetenties van de functies en wat dit betekent voor het profiel / het curriculum van de toekomstig nieuwe medewerkers. Van belang is dat we eens echt kennis en kunde van het eigen 'product' opdoen en veel meer mensenkennis ontwikkelen. Hierdoor alleen weet je wat de basis echt inhoudt en wat dit betekent voor de hard en soft skills en krijg je een heel duidelijk beeld en gevoel.

Dit vergt dus een ontwikkeling van de interne mensen en de organisatie zelf en helaas is deze ontwikkeling niet in een dag te regelen... het duurt jaren...

Om het verhaal kort en nog enigszins duidelijk te houden: Het schaap met de 5 poten bestaat echt niet!
Kijk uit naar kandidaten / toekomstige werknemers met goede basisvaardigheden en begeleidt hen in hun verdere ontwikkeling. Zo kun je 'vissen' uit een grotere vijver, creëer je betrokkenheid en loyaliteit en denk je aan de langere termijn. Hierdoor doe je ook nog eens niet mee aan het in stand houden van de schijnzekerheid. Denk niet aan de korte termijn en ga niet naar het schaap met de 5 poten zoeken, maar investeer in het schaap met de 4 poten en doe aan opleiding en ontwikkeling en wedden dat... én de vijver groter wordt én je mensen langer kunt binden en boeien!

Dank voor het lezen van mijn (allereerste) blog op persoonlijke titel!
Mijn naam is Bart Joosten, werkzaam in de technische detachering en woonachtig in Venray.
De reden/ het waarom van deze blog is omdat ik graag mijn mening wil ventileren, ik het een mooi maar ook spannend medium vind, de discussie op gang zou willen brengen en/of een heel klein steentje hoop bij te dragen als het gaat omtrent de tekorten in de techniek, opleiding en ontwikkelen van werknemers, etc. etc.
Een blog is een kort medium waarin ik probeer helder mijn punt te maken op een beknopte manier. Graag verneem ik dan ook aanvullingen, opmerkingen, meningen... elke reactie is meer dan van harte welkom!!!